አንዳንድ ነገሮች ስለ ግማደ መስቀሉ

ዳጋ የሚገኘው የግማደ መስቀሉ ክፋይ

ስለ ግማደ መስቀሉ አመጣጥ ግሼን በሚገኘው በመጽሐፈ ጤፉት የተጻፈውን ባለፉት ዘመናት ስናነበውና ስንሰማው ኖረናል፡፡ እስኪ ዛሬ ደግሞ ሌሎች ምንጮች ስለ ግማደ መስቀሉ አመጣጥ የሚነግሩንን ተጨማሪ ነገር እንፈትሽ፡፡

በ1394 ዓ.ም በሰኔ ወር ላይ የተለያዩ አስደናቂ ስጦታዎችን የያዙ የኢትዮጵያው ንጉሥ የዐፄ ዳዊት 2ኛ(1374-1406) የልዑካን ቡድን ቬነስ ደረሱ፡፡ ታላቁ የቬነስ ሪፐብሊክ ምክር ቤት መዛግብት በነሐሴ 15 ቀን በ1394 ዓም ከቄሱ ዮሐንስ (ፕሪስተር ጆን)[1] የተላኩ መልዕክተኞች እጅግ አስደሳች የሆኑ ስጦታዎችን ይዘው መምጣታቸውን መዝግቦታል፡፡ ከእነዚህ ስጦታዎችም መካከል አራት ዝንጉርጎር ነብሮችና መዓዛቸው ልዩ የሆኑ የከበሩ ድንጋዮች እንደሚገኙበት ያሳያል፡፡ ምክር ቤቱ ለኢትዮጵያዊው ንጉሥ ስጦታ ምላሽ ለመስጠት 1000 የወርቅ ገንዘብ (ዱኬቶች)[2]መድቦ ነበር፡፡ በነሐሴ 4 ቀን 1394 ዓ.ም. የኢትዮጵያዊው ንጉሥ መልእክተኞች ከልዩ ልዩ የቬነስ ባለሞያዎች ጋር ወደ ሀገራቸው መመለሳቸውን ይሄው የቬነስ ሪፐብሊክ ምክር ቤት መዝገብ ያመለክታል፡፡

በ1394 ዓ.ም. ከተደረገው የቬነሱ የሳን ማርኮ(ቅዱስ ማርቆስ) መቅደስ ንብረት ቆጠራ መዝገብ ላይ አግኝተውት በ17ኛው መክዘ የገዳሙ አበ ምኔት የነበሩት ፎርቱናቶ አልሞ(Fortunato Olmo,) የገለበጡትን ዝርዝር ስንመለከተው ለኢትዮጵያ የልዑካን ቡድን ከተሰጡት ስጦታዎች መካከል አንድ ጽዋ ይገኝበታል፡፡ ይህ ጽዋ ከመዳብ፣ ብርና እርሳስ የተሠራ ሲሆን ከ12 ካራት የሚበልጡ የከበሩ ድንጋዮች የተጌጠ ነበር፡፡ ቀሪው የንብረት ዝርዝር አይነበብም፡፡ 

ዋንጫውና ጠጁ

አሁን የዘነጋሁት አንድ የጎንደር ቅኔ እንዲህ ይላል፡፡ ባለቅኔው አንድ ድግስ ላይ ይጠራሉ፡፡ ገበታም ላይ ይሰየማሉ፡፡ ጠጅ አሳላፊው ይመጣና በተሰነጠቀ የሸክላ ዋንጫ ጠጅ ይቀዳላቸዋል፡፡ እያዘኑ ተቀብለው ጠጁን ቀመስ ያደርጉታል፡፡ ‹ከመ ወይን ጣዕሙ› የሚባልለት ዓይነት ነው፡፡ ጠጁንና የቀረበበትን ዋንጫ አስተያይተው ‹ዋንጫው በጠጁ ከብሯል፣ ጠጁ ግን በዋንጫው ተዋርዷል፣ ዋንጫው ጠጁን ይዞ ይስቃል፣ ጠጁ ግን ዋንጫው ውስጥ ገብቶ ያለቅሳል› የሚል ቅኔ ተቀኙ ይባላል፡፡ ያ ሰባራ ዋንጫ ያንን ለመሰለ ምርጥ ጠጅ መጠጫ መሆኑ የማያገኘው ክብርና ዕድል ነው፡፡ እንደ ባሕሉ ቢሆን የተሰነጠቀ ዋንጫ የቅራሪ መጠጫ ከመሆን ያለፈ ክብር አልነበረውምና፡፡ ለጠጁ ግን በሰንጣቃ ዋንጫ መቅረቡ ውርደት ነው፡፡ እንዲህ ያለው ጠጅ ሲሆን የወርቅ፣ ሲቀር ደግሞ የቀንድ ዋንጫ ይገባው ነበር፡፡

አንዳንድ የኢትዮጵያ ጉዳዮች ከኢትዮጵያ ክብር ጋር በማይመጥኑ ሰዎች እጅ ወድቀው ሳይ የእኒህ ጎንደሬ ቅኔ ትዝ ይለኛል፡፡ ለነዚህ ሰዎች ኢትዮጵያን የምታህል የታሪክ ሀገር፣ የቅርስ ሀገር፣ የነጻነት ሀገር፣ የጥበብ ሀገር፣ የጀግኖች ሀገር፣ የልዩ ልዩ ባሕሎችና ወጎች ሀገር በእጃቸው መግባቷ በሥዕለት የማያገኙት ክብራቸው ነው፡፡ ኢትዮጵያ ታላቅ ሀገር ናትና፡፡ ለኢትዮጵያ ግን በእነዚህ በማይመጥኗት ሰዎች እጅ መውደቋ ውርደቷ ነው፡፡ እነርሱ ሲስቁ፣ ኢትዮጵያ ታለቅሳለች፡፡