ኑ፤ ኢየሩሳሌም እንሂድ!

click here for pdf

‹ዜና ደብረ ሊባኖስ› የተሰኘውና በ1590 ዓም የተጻፈው መጽሐፍ በገዳሙ የተፈጸሙ አስደናቂ የቅዱሳን ታሪኮች ተመዝግበውበታል፡፡ ከእነዚህ አንዱ ‹ኢየሩሳሌም እንሂድ› የሚለው ታሪክ ነው፡፡ ታሪኩ የተፈጸመው በእጨጌ ዮሐንስ ከማ ዘመን [ከዐፄ ይስሐቅ (1407-1423) እስከ ዐፄ ዘርዐ ያዕቆብ(1426-1469 )የመጀመሪያዎቹ ዓመታት የነበረ የደብረ ሊባኖስ 7ኛ አበ ምኔት] ነው፡፡ 

በደብር (በደብረ ሊባኖስ) ውስጥ ስሙ ፍሬ ቡሩክ የተባለ ሰው ነበረ፡፡ አንድ ቀንም ወደ አንደ አረጋዊ ዘንድ ደረሰ፡፡ ፊቱንም ሻክሮና ወይቦ አገኘው፡፡ ያም ወንድም አረጋዊውን ሥጋው እንደዚህ የመነመነበትን ምክንያት ጠየቀው፡፡ አረጋዊውም ‹በላየ ላይ ምንም ሕመም የለም፤ ነገር ግን አንድ ነገር ያስጨንቀኛል፡፡ የመጸዳጃ ቤት የለኝም፡፡ በዚህም ምክንያት የት እሄዳለሁ ብዬ ምግብ ከመብላት እከለከላለሁ› አለው፡፡ ያም ወንድም ሰምቶ ወደ ቤቱ ሄደና ሲመሽ የሚወደውን ወንድም ጠርቶ ‹ና ኢየሩሳሌም እንሂድ› አለው፡፡ እርሱም ‹አስቀድመን ጸሎት ሳናደርግ፣ ለመንገድም ስንቅን ሳናዘጋጅ እንዴት ድንገት እንሄዳለን› አለና መለሰለት፡፡ ያም ወንድም ‹እንዲህ አትበል፤ ነገር ግን የምነግርህን ስማ፡፡ እነሆ የመጸዳጃ ቤቱ ሞልቶበት በረሃብ የሚሞት አንድ አረጋዊ አለ፡፡ ና ለእርሱ የፍቅርን ሥራ እንሥራለት፡፡ የመጸዳጃ ቤቱንም እንጥረግለት፡፡ ወደ ኢየሩሳሌም መሄድ ያልኩህም ይህንን ነው› አለው፡፡

ያም ወንድም ‹እሺ ቃልህ ያማረ ነው› አለው፡፡ ትልቅ የጋን ስባሪ ይዘውም ሄዱ፡፡ ፍሬ ቡሩክም ልብሱን አውልቆ ወደ መጸዳጃ ቤቱ ገባ፡፡ ሲገባም እስከ አንገቱ ድረስ ተዋጠ፡፡ ነገር ግን ጨክኖ ቆሻሻውን እያወጣ ለወንድሙ ይሰጠው እርሱም በፍንቺት በኩል ጥሎ ሲመለስ ይፈስ ነበር፡፡ ይህንን ሌላ ሰው ሠርቶት የማያውቀውን ግብራቸውን እስኪነጋ ድረስ ሠርተው ፈጸሙ፡፡ ቦታውንም አጠቡት፤ አጸዱትም፡፡ ሰውነታቸውንም ይታጠቡ ዘንድ ወደ አጋት ወንዝ ሄዱ፡፡ ታጥበውም ወደ ቤታቸው ተመለሱና በዚያ ተቀመጡ፡፡ ማንም ሰው ሥራቸውን እንዳያውቅባቸው፡፡ ነገር ግን ሽታው እስከ ሰባት ቀን ድረስ ቆየ፡፡ በዚህም የተነሣ የአደስ ቅጠል አጤሱበት፡፡ ሰውነታቸውም በዕጣንም ያታጠኑ ነበር፡፡ ሽታውም እስኪጠፋ ብዙ ጊዜ ፈጀ፡፡ ይህም ነገር በደብረ ሊባኖስ ሆነ፡፡

ኢየሩሳሌም መሄድ ማለት ይኼ ነው፡፡ የሰውን ጭንቀት መጋራት፣ የሰውን ችግር መፍታት፤ ከባቴ አበሳ መሆን፡፡ ጾም፣ ጸሎት፣ ስግደት፣ትምህርት፣ የጽድቅ መሥሪያ መሣሪያዎች ናቸው፡፡ እነዚህ ነገሮች ወደ ጽድቅ ጎዳና የማይወስዱት ሰው አውሮፕላኑ በአየር ላይ ቆመበት ተሣፋሪ ነው፡፡ በየአካባቢያችን የሰው ችግር የሚታያቸው፣ አይተውም ለመፍታት የሚነሡ፤ ፈትተውም ዘምሩልን የማይሉ ክርስቲያኖች ቢበዙ ኖሮ እነዚህ ሁሉ ችግሮች እየተቆለሉ ባላጎበጡን ነበር፡፡

ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ፤ የወንድሞቻችንን ችግር እንፍታ፡፡ ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ፤ የወገኖቻችንን ጭንቀት እንጋራ፡፡ ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ፣ መናገር ለማይችሉት አንደበት እንሁን፤ ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ፤ ያፈሩትን ሃፍረት እናስወግድ፤ ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ፤ የሰዎችን ገደል እንሙላ፣ ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ፤ የሰዎችን ተራራ እናፍልስ፡፡ ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ የሰለሉትን እጆች እናጽና፤ ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ፣ የዛሉትን ክንዶች እናበርታ፡፡ ኢየሩሳሌም እዚሁ በሠፈራችን ናት፡፡

 

ኑ ኢየሩሳሌም እንሂድ