ስላላደረግክልኝ ነገር አመሰግንሃለሁ የመጨረሻው ክፍል

ቤቴ ገብቼ እየደጋገምኩ አዳመጥኩት፡፡ ውስጤን ነበር የነካው፡፡ በነጋታው ወደ እንጦጦ ኪዳነ ምሕረት ሄጄ ሌሎች ሁለት ካሴቶች ከልጁ ገዛሁ፡፡ ልጁ ሌላ ካሴት ከፈለግሽ ብሎ አንድ ሱቅ ጠቆመኝ፡፡ እዚያ ሄጄ ሌሎች ሁለት ጨመርኩ፡፡

በትምህርቱ ውስጥ ራሴን ነበር የማየው፡፡ ውስጤን ነበር የምመረምረው፡፡ መንገዴን ቁልጭ አድርጎ አሳየኝ፡፡ እናም ከፈጣሪ ጋር መሟገቴን ተውኩ፡፡ ውጭ ስለመሄድ ማለሜን ተውኩ፡፡ ለብዙ ሰዓታት ከራሴ ጋር ከተሟገትኩ በኋላ ከስድስት ዓመት በፊት ወደ ተውኩት ትምህርቴ ተመለስኩ፡፡ ያኔ ቢዝነስ አስተዳደር የሚባል ትምህርት ጀምሬ አንድ ሴሚስተር እንደተማርኩ ነበር ውጭ ውጭ የሚል ዛር ለክፎኝ ያቋረጥኩት፡፡

እናቴ ማመን አልቻለችም፡፡ ቤተ ሰቦቼ ሁሉ ተገረሙ፡ ግን ደግሞ ይመለስባታል ብለው ፈርተው የምላቸውን ከመፈጸም ውጭ ሊናገሩኝ አልደፈሩም፡፡

ላሳጥርለህና ትምህርቴን ላጠናቅቅ አንድ ወር ያህል ሲቀረኝ አጎቴ አስጠራኝ፡፡ ቅድም እንዳልኩህ በጣም ነበር የሚወደኝ፡፡ እንዲያውም እናቴ ቤት ከኖርኩበት ዘመን እርሱ ቤት የኖርኩበት ዘመን ይበልጥ ነበር፡፡ ልጅ ስላልነበረው በእርሱ ስም ነበር የምጠራው፡፡ የእኔ ሕይወት በጣም ነበር የሚያሳስበው፡፡ በዚያ ላይ የደም ብዛት በሽታ አለበት፡፡ የኔን እንደዚያ መሆን ሰምቶ ለብዙ ቀናት አልጋ ላይ መዋሉን ሰምቻለሁ፡፡ ርግጠኛ ነኝ የመለሰኝ የርሱ ጸሎት ነው፡፡

እግዚአብሔር ሲወድድህ የሆነ ቦታ ስለአንተ የሚጨነቁ ሰዎች ይሰጥሃል፡፡ ጸሎታቸው የሚደርስላቸው፣ጩኸታቸው የሚሰማላቸው ሰዎች ያዘጋጅልሃል፡፡ ላታውቃቸው ወይንም ላትገምታቸው ትችል ይሆናል፡፡ ግን ስለሚወድድህ ያዘጋጅልሃል፡፡

እቤቱ ስደርስ እናቴ፣ አባቴ፣ ሌላው አጎቴ እና ሁለት አክስቶቼ፣ ከውጭ የመጡ ሁለት ወንድሞቼ እና የአጎቴ የንስሐ አባት ሳሎን ተቀምጠዋል፡፡ ሊመክሩኝ ነው ብዬ ፈራሁ፡፡ ይገርምሃል አንዳች የሕይወትክን መሥመር በተስፋ መቁረጥ ስትስት ምክር ትጠላለህ፡፡ እኔም እንደዚያ ሆኜ ነበር፡፡ አሁን ደግሞ ተለውጫለሁ ምን ፈልገው ነው ? እያልኩ ገባሁ፡፡

የሁሉም ዓይን እኔ ጋ ማረፉን ሲቆጠቁጠኝ ይታወቀኛል፡፡ ካህኑ ጸሎት አደረሱ፡፡ ከዚያም አጎቴ ከተቀመጠበት ተደላደለ፡፡ «እንደምታውቁት እኔ ልጅ የለኝም፤ ባለቤቴም ከሞተች ሦስት ዓመት አለፋት፡፡ እንግዲህ የሚቀረኝ ሞቴን መጠበቅ ነው» እንዲህ ሲናገር ሳላስበው እንባዬ ከዓይኔ ይፈስ ነበር፡፡ «አሁን የጠራኋችሁ ሀብቴን ሁሉ ለልጄ ማውረሴን ለመንገር ነው፡፡ ያለችኝ ልጅ እርሷ ብቻ ናት፡፡» አልቻልኩም ተነሥቼ ተጠመጠምኩበት፡፡ ተያይዘን ተላቀስን፡፡ ካህኑ ነበር ያላቀቁን፡፡

«እንደምታውቁት አንድ ቃል ነበረኝ፡፡ የእኔን ሀብት የሚወርሰው ሀገሩን ለቅቆ ያልሄደው ኢትዮጵያዊው ልጅ ነው፡፡ ከድሮ ጀምሮ ቦታችሁን እንጂ ዜግነታችሁን አትለውጡ እላችሁ ነበር፡፡ መቼም የእኛ እና የናንተ አስተሳሰብ ይለያያል፡፡ ከእርሷ በቀር ሁላችሁም ሄዳችሁ፡፡ ሁሉም ልጆች ዜግነታቸውን ቀየሩ፡፡ ነገሩ በዚህ ጉዳይ ከልጆቼ ብቻ ሳይሆን ከወንድሞቼም ጋር አልተስማማሁም፡፡

እንደኔ ቃል ከዚህ ሀገር ያልወጣችው ብቸኛ ተስፋዬ እርሷ ናት፡፡ እርሷንም የናንተ ዛር ለክፏት ካልሄድኩ ብላ ነበር፡፡ የእግዜር ነገር አሥሮ ያዘልኝ እንጂ»

የአጎቴን ፋብሪካ እና ሱፐር ማርኬት ወረስኩ፡፡ ለተወሰነ ጊዜ ወደ አንድ ገዳም ሄድኩና የእግዚአብሔርን ሥራ ለብቻዬ አስብ ነበር፡፡ እኔ ልሄድበት የፈለግኩትን እና እግዚአብሔር የመረጠልኝን መንገድ እያሰላሰልኩ፡፡   አንዳንድ ጊዜ ንግግር የማይገልጠው ምስጋና አጋጥሞህ ያውቃል? ዝምታ ብቻ የሚገልጠው፡፡ እኔ እግዚአብሔርን ለማመስገን ንግግር አለቀብኝና ዝምታን መረጥኩ፡፡ አንድ ገዳም ሄጄ ቀኑን በሙሉ ዝም ብዬ እውል ነበር፡፡ እይውልህ ትናንት በመከራ ያላገኘኋቸውን ቪዛዎች ዛሬ በክብር ሄጄ እወስዳቸዋለሁ፡፡ ዛሬ አሜሪካ ካልኖርኩ አልልም፡፡ የምሄደው ለሌላ ጉዳይ ነው፡፡ እግዚአብሔር በሀገሬ እንድሠራ፣ እንድከበር፣ ፈለገ፡፡ እኔ ደግሞ በሰው አገር መከራ ካልተቀበልኩ አልኩት፡፡ በግድ ጠምዝዞ ወደ ተሻለው መንገድ ወሰደኝ፡፡

ዮሴፍን ታስታውሰዋለህ፡፡ የእግዚአብሔር ዕቅድ ዮሴፍ የግብፅ ንጉሥ እንዲሆን ነው፡፡ የዮሴፍ ፍላጎት ደግሞ ቶሎ ከእሥር ቤት ለመውጣት ነው፡፡ ዮሴፍ በሰው በኩል ከእሥር ሊወጣ ሞከረ፡፡ እግዚአብሔር ግን በእሥራቱ ላይ ሁለት ዓመት ጨመረበት፡፡ አሁን ለዮሴፍ ከእሥራቱ ራሱ በመረጠው መንገድ መውጣቱ ነበር ጥሩ? የዚያን ጊዜ ፍላጎቱን እግዚአብሔር ቢፈጽምለት ነበር ጥሩ ? እንኳንም አላደረገው፡፡ እንኳነም አልፈጸመለት፡፡ የዮሴፍ ዕቅድ ቢፈጸም ኖሮ ያንን የመሰለ ተአምር፣ያንን የመሰለ ታሪክ የት ይገኝ ነበር፡፡ 

አንዳንድ ጊዜ በቀላሉ በመዶሻ የሚፈረከስ ድንጋይ አለ፡፡ እምቢ ካለ ግን በድማሚት ይመታል፡፡ የኔ ልብ እምቢ አለ፡፡ ስለዚህ በድማሚት ተመትቶም ቢሆን ተመለሰ፡፡ ርግጠኛ ነኝ በሄድኩበት የኃጢአት መንገድ ሁሉ የእግዚአብሔር ጥበቃው ነበር፡፡ ፍላጎቴን አልከለከለኝም፤ ነገር ግን ለክፉ አልሰጠኝም፡፡ እግዚአብሔር እና አጎቴ ተግባብተዋል፡፡ እኔ እና እግዚአብሔር ግን አልተግባባንም ነበር፡፡ እኔ ከእግዚአብሔር ጋር ለመግባባት ይህንን ሁሉ መንገድ መሄድ ነበረብኝ፡፡

እስኪ አስበው፡፡ የለመንኩትን ቢያደርገው ኖሮ፤ አሜሪካ ሄጄ አንድ ሱፐር ማርኬት እቀጠር ነበር፤ ወይንም የአንድ ፓርኪንግ ሠራተኛ እሆን ነበር፡፡ ምንም እንኳን ይህ በራሱ መጥፎ ባይሆንም እግዚአብሔር ግን ይህንን አልፈለገም፡፡ ከእኛ ይልቅ ለኛ ያውቃልና፡፡ እኛ ከመረጥነው እርሱ የመረጠው ይበልጣልና፡፡ የጠየቅኩትን ከለከለና የመረጠልኝን ሰጠኝ፡፡ እኛ የሚያምረንን፣ እርሱ ግን የሚያምርብንን፤ እኛ የምንፈልገውን፣ እርሱ ግን የሚያስፈልገንን ያደርግልናል፡፡

ለዚህ ነው «ስላላደረግልኝ ሁሉ አመሰግንሃለሁ» የሚል ጥቅስ ያስጻፍኩት፡፡ ዛሬ ላይ እቆምና «እንኳንም የጠየቅኩህን አልሰጠህኝ፤ እንኳንም የለመኩህን አላደረግከው፤ እንኳንም እምቢ አልከኝ፤» እለዋለሁ፡፡

ስለያት

«ለርእስዬ እም ርእስዬ እስመ አንተ ትቀርቦ» አልኩ፡፡ «ለእራሴ ከእራሴ ይልቅ አንተ ትቀርበዋለህ» ማለት ነው፡፡

ይህ የእርሷ ታሪክ ግን ከስድስት ዓመታት በፊት የተፈጸመ ሌላ ታሪክ አስታወሰኝ፡፡