ስላላደረግክልኝ ነገር አመሰግንሃለሁ ክፍል 2

እንደ እኔ ውጭ ሀገር መሄድ የሚወድ ሰው አልነበረም፡፡ ከቻልኩ እንደ ሰው ቪዛ አግኚቼ ካልቻልኩም እንደ በርበሬ እና ሽሮ ተፈጭቼ አሜሪካ መሄድ አለብኝ ብዬ ቁርጥ ሃሳብ ነበረኝ፡፡ ያውም ደግሞ አሜሪካ ገብቼ ዜጋ መሆን ነው የምፈልገው፡፡እዚህ ሀገር መማር፣ መሥራት፣ መኖር ፈጽሞ አልቻልኩም፡፡ ሕልሜም እውኔም አሜሪካ ነው፡፡ ስለ ጤንነቴ ከሚጠይቀኝ ሰው ይልቅ ስለ አሜሪካ የሚነግረኝ ሰው ነበር የምወ ድደው፡፡ ያ በጣም የሚወድደኝ እና የምወድደው አጎቴን እንኳን አስቀይሜዋለሁ፡፡ እርሱ ዜግነቱን የሚለውጥ ሰው ደመኛው ነው፡፡ ከወንድሞቼ እና እኅቶቼ ጋር ምነው ምንስ ቢሆን እንዴት ዜግነት ይቀየራል ?እያለ ይጣላል፡፡ እኔ ደግሞ ካልቀየርኩ ሞቼ እገኛለሁ ብዬ ተነሣሁ፡፡

ቤተ ሰቦቼ ቢሉኝ ቢሠሩኝ ይህንን ሕልም መተው ስላልቻልኩ አለ በሚባለው መንገድ ሁሉ እኔን አሜሪካ ለመላክ ሞከሩ፡፡ ከአጎቴ በቀር፡፡ አንድን ነገር ሙጭጭ ስትልበት ጥምም ነው የሚልብህ፡፡ ለጓደኞቼ የተሳካው መንገድ ሁሉ ለእኔ ጠመመ፡፡ ሌላው ቀርቶ ኬንያ ሄጄ ፕሮሰስ ጥበቃ ሦስት ዓመት ተቀመጥኩ፡፡ ጠብ የሚል ነገር አልነበረም፡፡

የኬንያው አልሳካ ሲል ዑጋንዳ ገባሁ፡፡ እዚያ እንዲያውም የተሻለ ነገር ማየት ችዬ ነበር፡፡ አንድ ፕሮሰስ ገዝቼ አንድ ስድስት ወር ጠበቅኩና ተሳካ፡፡ ለኢንተርቪው ተጠርቼ ስገባ ሰውነቴ ይንቀጠቀጥ ነበር፡፡ የማውቀውን ነገር እንኳን መናገር አቃተኝ፡፡ የኔ መውደቅ ሳያንስ ባለ ፕሮሰሱንም አዘጋሁበት፡፡

እንደገና አገሬ ገብቼ ሌላ ነገር ጀመርኩ፡፡ ዲቪ ገዝቻለሁ፤ ፎርጂድ ፓስፖርት ለማሠራት ሞክሬያለሁ፤ ለባዛር እና ለኤግዚቢሽን በሚል ቪዛ ለማሠራት ገንዘብ ከሰክሻለሁ፡፡ ብቻ ተወው፤ ጓደኞቼ «ዋልያ» እያሉ ይቀልዱብኛል፡፡ እንደ ዋልያ ከሀገሬ ውጭ እንድኖር አልተፈቀደልኝማ፡፡ ያልተሳልኩት ታቦት፤ ያልሄድኩበት ጠበል፣ ያላማከርኩት ባሕታዊ፣ ያልከፈልኩበት ኤምባሲ የለም፡፡ ሁሉም ጭጭ ምጭጭ አሉ፡፡

ሲጨንቀኝ ከእግዚአብሔር ጋር ተጣላሁ፡፡ ባይኖር ነው እንጂ ቢኖርማ እንዴት ይህንን ሁሉ ጸሎት፤ ይህንን ሁሉ ሥዕለት አይሰማም፤ ቢያዳላ ነው እንጂ ባያዳላማ ለሌሎች ያደረገውን ለእኔ ማድረግ እንዴት ያቅተዋል ብዬ ተቀየምኩት፡፡

ቀና ብዬ ባየው ሰማዩ ቀለለኝ

አላህን ሠፈራ ወሰዱት መሰለኝ

ያለውን ወሎዬ ታስታውሰዋለህ፡፡ በ1977 ከድርቁ በኋላ ነበር እንዲህ ያለው፡፡ እኔም እንዲያ ነው የሆነብኝ፡፡

አንዷ እንደኔ የጨነቃትም

አለህም እንዳልል እንዲህ ይደረጋል

የለህም እንዳልል ይመሻል ይነጋል

ብላለች አሉ፡፡

በመጨረሻ በኑሮዬ ተስፋ ቆረጥኩና ከማይሆኑ ልጆች ጋር ገጠምኩ፡፡ የሕይወቴ መመርያ መቃም፣መጠጣት፣መጨፈር ሆነ፡፡ ተያይዘን ከከተማ እንወጣለን፡፡ እንቅማለን እንጠጣለን፡፡ ከዚያም ሊደረግ የሚቻለውን ሁሉ እናደርጋለን፡፡ ላይፍ እንቀጫለን፡፡

እናቴ አዘነችብኝ፡፡ ውጭ ያሉት ወንድሞቼ እና እኅቶቼም እየደወሉ ሊመክሩኝ ሞከሩ፡፡ ማን ሊሰማቸው፡፡ አጎቴማ ዘወትር ኀዘን ብቻ ሆነ ሥራው፡፡ ዘመዶቼ ሁሉ ለምክር ተሰለፉ፡፡ እነርሱ ሊመክሩኝ ባሰቡ ቁጥር እኔ ከእነርሱ ራቅሁ፡፡ በኋላ ላይ አጎቴን «እንደዚያ ስሆን እያየኸኝ ለምን ነበር እንደ ሌሎቹ ያልመከርከኝ» ብዬ ጠይቄው ነበር፡፡ ያለኝን አልረሳውም፡፡ «ሰው በኑሮው ተስፋ በቆረጠበት ሰዓት፣ ሰው ጥፋትን እያወቀ በሚሠራበት ሰዓት፣ ጸሎት እንጂ ምክር አይመልሰውም» ነበር ያለኝ፡፡

አንድ ሁለት ዓመት በዚህ ሁኔታ ከቀጠልኩ በኋላ ደግሞ እርሱም ሰለቸኝ፡፡ ጓደኞቼን ሁሉ ዘጋኋቸው፡፡ በሬን ዘግቼ ቤቴ መዋል ጀመርኩ፡፡ አሁን እናቴ ይበልጥ ጨነቃት፡፡ ልጄን ምን አስነኩብኝ ማለት ጀመረች፡፡ ውጭ መውጣት አስጠላኝ፡፡ ሙዚቃ እና ፊልም ከፍቼ ቤት ውስጥ መዋል፣ ማደር ጀመርኩ፡፡

አንድ ቀን ምን እንደነካኝ አላውቅም በድንገት ተነሥቼ እንጦጦ ኪዳነ ምሕረት ሄድኩ፡፡ ተሳለምኩና እዚያው ቁጭ አልኩ፡፡ የተቀመጥኩት ከዋናው የግቢው በር አጠገብ ነበር፡፡ አንድ መንፈሳዊ ትምህርት ይሰማኛል፡፡ ድምፁን ወደምሰማበት ዘወር ስል አንድ ልጅ በትንሽ ቴፕ ነበር የሚያሰማው፡፡ ሄጄ ጠየቅኩትና በአሥር ብር ሸጠልኝ፡፡ የሕይወቴ ለውጥ ያኔ ተጀመረ፡፡

ይቀጥላል