ቅኝ አልተገዛንም?

አባት ሁልጊዜ ለልጁ ስለ ሀገሩ ታሪክ እና ወግ ይነግረዋል፡፡ በተለይም አንድ ነገር ደጋግሞ ያነሣለት ነበር፡፡ «ኢትዮጵያ ከሁሉም የአፍሪካ ሀገሮች ተለይታ ቅኝ ያልተገዛች፣ራስዋን ችላ የኖረች ሀገር ናት፡፡ የራስዋ ፊደል፣ የራስዋ የዘመን አቆጣጠር፣ የራስዋ ባሕል ያላት ናት» ይለዋል፡፡ አንድ ቀን ታድያ ልጁ ጥያቄ አነሣ፡፡ «ኢትዮጵያ ግን በእውነት ቅኝ አልተገዛችም?» የሚል፡፡ እናም አባቱን መሞገት ጀመረ፡፡

«አባዬ ግን በእውነት ኢትዮጵያ በአውሮፓውያን ቅኝ አልተገዛችም? ወይስ ለሞራሌ ብለህ ነው ነጻነቷን ጠብቃ የኖረች ሀገር ናት እያልክ የምትነግረኝ» አለው ልጁ፡፡

አባትዬውም ደንግጦ «ምነው ልጄ ምን አዲስ ነገር ተገኘ? ይህኮ እኔ የፈጠርኩት አይደለም፡፡ ዓለም በሙሉ የሚያውቀው እውነት ነው፡፡ የትኛውንም መጽሐፍ አገላብጥ፣ የትኛውንም ሊቅ ጠይቅ፣ ይህንኑ ብቻ ይነግሩሃል» አለው፡፡

ልጁም «ይህ ከሆነማ ሆኗል ተብሎ የሚታሰበውና የሚታየው ነገር ይለያያል» አለው፡፡

«እንዴት ማለት» አለ አባት፡፡

የብርጭቆው ወይስ የምንጩ ውኃ

በአንድ ሀገር ውስጥ አንድ ኩሬ ብቻ ነበረ፡፡ የሀገሩም ሰዎች ውኃ የሚጠጡት ከዚያ ኩሬ ነው፡፡ አንድ ቀን የሀገሩ ሽማግሌዎች ለድግስ ተሰብስበው እያለ ውኃ ተቀዳ፡፡ ውኃው ግን ቆሻሻ ነበረ፡፡ ተጋባዦቹ በተቀዳላቸው ውኃ ተበሳጩና ሌላ ውኃ እንዲቀዳላቸው ጠየቁ፡፡ ነገር ግን በድጋሚ የተቀዳው ውኃም ቆሻሻ ነበረ፡፡ በዚህ ጊዜ ተጋበዡ በሃሳብ ለሁለት ተከፈለ፡፡ አንዳንዱ ችግሩ ከብርጭቆው ነውና ብርጭቆው መቀየር አለበት አለ፡፡ ሌላው ደግሞ የለም ሌላ ውኃ እንደገና መቀዳት አለበት አሉ፡፡

ንጉሡ ራቁታቸውን ናቸው

ሁለት እራት አግባ ብልሃተኞች ወደ አንድ ንጉሥ ግቢ ያመሩና ደጅ ይመታሉ፡፡ የግቢው ጠባቂም አቤት ይላል፡፡ እነዚያ ብልሃተኞችም «ለንጉሡ ኃጢአተኛ ሰው የማያየው አዲስ ልብስ ልንሠራ መጥተናል» ይላሉ፡፡ ግቢ ጠባቂውም ሲሮጥ ሄዶ ለንጉሡ ጉዳዩን ያቀርባል፡፡ ንጉሡ ይፈቅዱና ሰዎቹ ገብተው እጅ ነሡ፡፡ «ምን ዓይነት ልብስ ነው የምትሠሩት» አሉ ንጉሡ፡፡ ብልሃተኞቹም «ኃጢአት የሠራ ቀርቶ ያሰበም ሰው ሊያየው የማይችል አዲስ ዓይነት ልብስ ነው» ሲሉ ማብራርያ ሰጡ፡፡ ንጉሡም በነገሩ ተደስተው የሚያስፈልጋቸውን ሁሉ መድበው ልብሱን እንዲሠሩላቸው አዘዙ፡፡

የአንድ አባት ምክር

በአንድ ወቅት በዳጋ እስጢፋኖስ ገዳም ተገኚቼ ነበር፡፡ በዚያ ገዳም የሚኖሩ አባት የነገሩኝ ነገር ለሕይወት መመርያ የሚሆን ነው፡፡ አሁን ከደረስንበት ወቅት ጋር የሚሄድ ነውና ላካፍላችሁ፡፡

በወቅቱ እንደ ዛሬው በቤተ ክርስቲያን ላይ የፈተና ማዕበል ተነሥቶ ነበር፡፡ ያ ወቅት የፖለቲካው ማዕበልም እጅግ ያየለበት ጊዜ ነው፡፡ አንዳንዶቻችን በቤተ ክርስቲያን ውስጥ የምንሰጠው አገልግሎት ምን ፋይዳ ይኖረዋል? ምንስ ለውጥ ያመጣል? ችግሩ እንደሆነ እየባሰው እንጂ እየተሻለው አልሄደም፤ ታድያ ጊዜያችንን፣ ገንዘባችንን እና ዕውቀታችንን ዝም ብለን እየከሰከስን ይሆን? አሁን የኛ ልፋት የክፉ ሰዎችን ክፋት ለመሸፈን እና በክፋታቸው እንዲቀጥሉ ለማድረግ ካልሆነ በቀር ችግሩን ይፈታዋል? ወዘተ፣ ወዘተ፣ ጥያቄዎች ይነሡ ነበር፡፡

ያን ጊዜ እኒህ አባት እንዲህ አሉን፡፡

ሰው በቁሙ ሐውልት ለምን ያሠራል?

በዓለም ላይ የሕዝቦቻቸውን ድምፅ የማይሰሙ እና ራሳቸው ፈላጭ ቆራጭ የሆኑ መሪዎች ባሉባቸው ሀገሮች አንድ የተለመደ ክፉ ተግባር አለ፡፡ መሪዎቹ በቁማቸው ሐውልቶቻቸውን ያሠራሉ፡፡ መንገዱን፣ ሕንፃውን፣ ስታዲዮሙን፣ ት\ቤቱን፣ ሆስፒታሉን ሁሉ በስማቸው ይሰይሙታል፡፡ በየሄዱበት ስለ እነርሱ ብቻ ይነገራል፣ ይዘመራል፣ ይጻፋል፡፡ ሀገሪቱ የአንድ ሰው ንብረት እስክትመስል ድረስ፡፡

የኢራቁ ሳዳም ሁሴን፣ የሰሜን ኮርያው ኪም ኤል ሱንግ፣ የኮንጎው ሞቡቱ ሴሴሴኮ፣ የኢትዮጵያው መንግሥቱ ኃይለ ማርያም፣ የቻይናው ማኦ ሴቱንግ፣ የሊቢያው መሐመድ ጋዳፊ የቅርብ ጊዜ ትዝታዎቻችን ናቸው፡፡

ስላላደረግክልኝ ነገር አመሰግንሃለሁ የመጨረሻው ክፍል

ቤቴ ገብቼ እየደጋገምኩ አዳመጥኩት፡፡ ውስጤን ነበር የነካው፡፡ በነጋታው ወደ እንጦጦ ኪዳነ ምሕረት ሄጄ ሌሎች ሁለት ካሴቶች ከልጁ ገዛሁ፡፡ ልጁ ሌላ ካሴት ከፈለግሽ ብሎ አንድ ሱቅ ጠቆመኝ፡፡ እዚያ ሄጄ ሌሎች ሁለት ጨመርኩ፡፡

በትምህርቱ ውስጥ ራሴን ነበር የማየው፡፡ ውስጤን ነበር የምመረምረው፡፡ መንገዴን ቁልጭ አድርጎ አሳየኝ፡፡ እናም ከፈጣሪ ጋር መሟገቴን ተውኩ፡፡ ውጭ ስለመሄድ ማለሜን ተውኩ፡፡ ለብዙ ሰዓታት ከራሴ ጋር ከተሟገትኩ በኋላ ከስድስት ዓመት በፊት ወደ ተውኩት ትምህርቴ ተመለስኩ፡፡ ያኔ ቢዝነስ አስተዳደር የሚባል ትምህርት ጀምሬ አንድ ሴሚስተር እንደተማርኩ ነበር ውጭ ውጭ የሚል ዛር ለክፎኝ ያቋረጥኩት፡፡

ስላላደረግክልኝ ነገር አመሰግንሃለሁ ክፍል 2

እንደ እኔ ውጭ ሀገር መሄድ የሚወድ ሰው አልነበረም፡፡ ከቻልኩ እንደ ሰው ቪዛ አግኚቼ ካልቻልኩም እንደ በርበሬ እና ሽሮ ተፈጭቼ አሜሪካ መሄድ አለብኝ ብዬ ቁርጥ ሃሳብ ነበረኝ፡፡ ያውም ደግሞ አሜሪካ ገብቼ ዜጋ መሆን ነው የምፈልገው፡፡እዚህ ሀገር መማር፣ መሥራት፣ መኖር ፈጽሞ አልቻልኩም፡፡ ሕልሜም እውኔም አሜሪካ ነው፡፡ ስለ ጤንነቴ ከሚጠይቀኝ ሰው ይልቅ ስለ አሜሪካ የሚነግረኝ ሰው ነበር የምወ ድደው፡፡ ያ በጣም የሚወድደኝ እና የምወድደው አጎቴን እንኳን አስቀይሜዋለሁ፡፡ እርሱ ዜግነቱን የሚለውጥ ሰው ደመኛው ነው፡፡ ከወንድሞቼ እና እኅቶቼ ጋር ምነው ምንስ ቢሆን እንዴት ዜግነት ይቀየራል ?እያለ ይጣላል፡፡ እኔ ደግሞ ካልቀየርኩ ሞቼ እገኛለሁ ብዬ ተነሣሁ፡፡

ስላላደረግክልኝ ነገር አመሰግንሃለሁ

እነሆ ታክሲ ይዤ ከሲ ኤም ሲ ወደ መገናኛ ለመሄድ መንገድ ዳር ቆሜ ነው፡፡ እነዳጋጣሚ አንዲት ዲ ኤክስ መኪና ከፊቴ ቆመች፡፡ የምታሽከረክረው ልጅ በእጇ እንድገባ ጠቆመችኝ፡፡ «ስታስተምር ስለማውቅህ ነው» አለችኝ፡፡ አመስግኜ ጋቢና ተቀመጥኩ፡፡ የተቀመጥኩበት ወንበር ላይ በመስተዋት የተለበጠ ጥቅስ ነበረበት፡፡ መስተዋቱ የተያያዘበት ፍሬሙ በአበባ ያጌጠ ነው፡፡ ምናልባት ለሰው ልትሰጠው ያዘጋጀችው መሆን አለበት፡፡ እንዳጋጣሚ ጥቅሱን አንሥቼ ከኋላ ወንበር ላይ ሳደርገው «ስላላደረግክልኝ ነገር ሁሉ አመሰግንሃለሁ» ይላል፡፡

ማረፊያ

ሰሞኑን ከዓለም ዋንጫው ጋር በተያያዘ የአንድ የጀርመን ዓሣ ስም ተደጋግሞ ይነሣ ነበር፡፡ ይህ ዓሣ (ኦክቶፐስ) በምግብ የተሞሉ ሳጥኖች የተወዳዳሪ አገሮችን ባንዴራ ይዘው ይሰጡትና አንዱን ይከፍታል፡፡ የከፈተው ሳጥን ላይ ያለውን ባንዴራ የሚያውለበልበውም ሀገር ያሸንፋል፡፡ የፈረንጅ ጥንቆላ ማለት ነው፡፡

ይህንን መሠረት አድርጎ የተቀለደውን የአዲስ አበባ ቀልድ ልንገራችሁ፡፡

እንደ ጀርመኑ ዓሣ አሸናፊውን ሊናገር ይችላል የተባለ የኢትዮጵያ ውሻ የስፔን እና የሆላንድ ባንዴራ የታሠረባቸው ሁለት ሙዳ ሥጋዎች ቀረቡለት፡፡ እንደ አቅራቢዎቹ ግምት የበላው ሥጋ ላይ ያለውን ባንዴራ የሚያውለበልበው ሀገር ያሸንፋል ለማለት ነው፡፡ ታድያ የሀገሬ ውሻ ምኑን ሞኝ ነው፡፡ የስፔንንም የሆላንድንም ባንዴራ የታሠረባቸውን ሙዳ ሥጋዎች ጥርቅም አድርጎ በላቸው አሉ፡፡

በዚህም የተነሣ ከማንኛውም መዝናናት በፊት ሆድ መሙላት አለበት ተባለ አሉ፡፡

በአንድ ሱቅ ታዛ ሥር

ሲ ኤም ሲ፣ ከሚካኤል ቤተ ክርስቲያን ቤተ ክርስቲያን ፊት ለፊት፣መንገዱን ተሻገርኩና፣ ቆምኩ፡፡ ዓላማየ ሰው መጠበቅ ነበርና ሲዘገይብኝ ጊዜ ጋዜጣ ገዛሁና ከፀሐዩ ለማምለጥ ወደ አንድ ሱቅ ታዛ ተጠጋሁ፡፡

በሱቁ ውስጥ አንዲት ሴት እና አንድ ወንድ ቆመዋል፡፡ ከውጭ ደግሞ አንድ ሌላ ሰው የሱቁን መስኮት ተደግፎ ወደ ውስጥ ጫቱን እየቃመ ያወራቸዋል፡፡ ከዚያ ደግሞ አንድ ደንበኛቸው መጣ፡፡

«አንተ ፔጅ ከማድረግ ውጭ አታውቅም እንዴ? ምናለ አንዳንድ ቀን እንኳን ብትደውል» አለው በሱቁ ውስጥ ያለው ሰው በወዳጅነት ስሜት፡፡

«ካርድ ስላልሞላሁኮ ነው» አለው ትከሻውን በመስኮቱ ዘልቆ በትከሻው እየገጨ፡፡

«ያደላቸው መንፈስ ይሞላሉ፤ አንተ የሃያ አምስት ብር ካርድ መሙላት ያቅትሃል?» አለችው በሱቁ ውስጥ ያለችው ልጅ፡፡ ሁሉም ሳቁ፡፡

በሰይጣን እጅ የወደቀ ቅርስ

ከአርባ ዓመት በፊት በተመሠረተው የቅዱስ ጳውሎስ ሆስፒታል ቅጥር ግቢ ገብታችሁ ወደ ዋናው ሕንፃ ስትዘልቁ፣ በስተ ግራ በኩል አንድ ታሪካዊ፣ ግን ደግሞ ብዙም ተመልካች የሌለው ቅርስ ታያላችሁ፡፡ ሦስት ሥዕሎች ጎን ለጎን በግድግዳው ላይ ተለጥፈዋል፡፡

ጤፍ እና እንጀራ

በኢትዮጵያውያን የዕለት ተዕለት ሕይወት ውስጥ ታላቅ ቦታ ካላቸው ትውፊታውያን ምግቦቻችን መካከል እንጀራ አንዱ ነው፡፡ እንጀራ ለኢትዮጵያውያን ምግባቸው ብቻ ሳይሆን የባሕላቸው፣ የርእዮተ ዓለማቸው፣ የታሪካቸው፣ የማንነታቸው እና የሕይወ ታቸው መገለጫም ነው፡፡ ኑሮውን ለማሳካት ውጣ ውረዱ የከበደው ወገን

እንጀራ በሰማይ እኔ በእግሬ ሆኜ

አልደርስበት አልኩኝ ባክኜ ባክኜ

አለቃ ገብረ ሐና በፎቶ

ባለፈው ሰሞን ታላቁን ሊቅ አለቃ ገብረ ሐናን የተመለከተ ጽሑፍ ቀርቦ ነበር፡፡ የፎቶ ማስረጃዎች ይቀርባሉ ተባለና ብዙ ቀናት ዘገየ፡፡ ላለፈው ሥርየት ይደረግና እነሆ ፎቶዎቹ ቀርበዋል፡፡ ነገር ግን በኢንተርኔት ችግር ምክንያት ብሎጉ ላይ መምጣት አልቻሉም፡፡ እባክዎ ወደ ፌስ ቡክ ሄደው facebook/ danielkibret ላይ ይመልከቱ